Maar vooral Sneeuwwitje en de 7 dwergen. Of is deze laatste meer literatuur.

Dan hebben we natuurlijk ook nog de 7 geitjes en de wolf en de zeven Harry Potter boeken of Kuifje en de zeven kristallen bollen.

Wij hebben geluk en zijn er heel gelukkig mee. En... afgelopen nacht al 7 uur achter elkaar door geslapen.
 

Woensdag 28-05-2014: (29 dgn.) Vandaag hebben we onze tweede ontwormingskuur gekregen. Daar we al over de 2 kilo zijn, is het nu iets meer. Het gaat er weer makkelijk in, ze blijven dit middel lekker vinden en gaan er niet van aan de diaree.

Het is groen aan onze pootjes en het kriebelt aan onze buik. Ja, vandaag hebben de pups kennis gemaakt met gras. Lekker buiten (bij ons geen regen) rennen, eten en spelen. De eerste plasjes en drolletjes ook al buiten gedaan. Dat gaat weer helemaal goed.

Dinsdag 27-05-2014: (28 dgn.) Gisteravond is ons nest verplaatst. We staan nu bij het raam en de schuifpui. We kunnen lekker naar buiten kijken (en denken dat we liever in een droger land waren geboren) Ook kunnen we alvast aan andere beesten wennen, zoals de kippen, geiten, konijnen en vogels.  We mogen nu zelf uit het nest klimmen en eten zoeken wat we regelmatig op een dienblaadje krijgen geserveerd. Onze baasjes hopen ook dat we nu snel buiten het nest gaan plassen of nog liever: buiten. Zij doen op allerlei manieren hun best, maar wij plassen voorlopig gewoon nog waar het ons uitkomt. En als we dan klaar zijn, draaien wij ons verbaast om: "Hu, hebben wij dat gedaan?" Tja, en soms doen we het dan goed. Want dan is het namelijk weer leuk om te zien hoe de baasjes staan te juichen.
 

Het eten bestaat uit een mix van puppymelk en fijn gemalen Cavom puppy/junior hondenbrokken. We hebben nog niet genoeg kiezen en tanden om brokken te kunnen eten, maar die zijn al wel aan het doorkomen. Als Sandra met haar lepel tegen de maatbeker tikt om alles goed door te roeren, zijn we alle 7 in één keer klaar wakker en gaan dan vanzelf keffen en kruipen en rollen het nest uit. Lekker eten! Oké, onze tafelmanieren laten nog te wensen over, maar dat is van later zorg.
Samen wegen we nu al 16 kilo en slapen de nacht al zeker vijf uur achter elkaar door zonder de baasjes wakker te maken. We worden al grote Koters!

Vandaag zeer leuke afspraak kunnen maken met Petra van de Martin Gaus Hondenschool Zundert-Breda. We mogen met de 7 puppy's op visite komen bij de school voor de speel- en socialisatiemiddag. Hoe zo'n dag er aan toe gaat kunt u zien op YouTube. Ook zullen er professionele filmopnames worden gemaakt.

Alle nieuwe eigenaren van de pups zijn hierbij natuurlijk van harte welkom. Wel even opgeven of je komt en met hoeveel, i.v.m. de koffie etc.

Deze middag staat gepland op: 11 juni 2014 om 14:00 uur.

Zondag 25-05-2014: (26 dgn.) Het is een super gezellig weekend. Puppy visite! Een heel weekend met alle aanstaande gelukkige puppy eigenaren in de knuffelhoek. Alle pups worden vreselijk geknuffeld en geaaid. Tja, nog even wachten en dan mogen ze met jullie mee. Iedereen heeft ze nu echt kunnen aaien, voelen en zien. Dat is toch weer heerlijk om te zien, wat kunnen we daar van genieten. Tenslotte zou je iedereen wel zo’n Riesen toevoeging aan het gezinsleven willen geven, maar we kunnen ze helaas niet toveren.
 

Terwijl de pups van hand naar hand gaan en lekker rond kruipen door de kamer, houdt Sparrow alles wel goed in de gaten. Als er iemand naar buiten loopt, controleert ze wel duidelijk even of er geen pup toevallig mee gaat.
 

Terwijl wij een dagje hondenkletsen hebben, draaien deze twee grote mannen vrolijk alle was weg, zodat vanavond er weer een heerlijk schoon nestje voor de pups gemaakt kan worden. Thxs, LG voor de enorme hulp !
 

Vrijdag 23-05-2014: (24 dgn.) Sparrow is aan de beterende hand. Nog niet zoals vanouds, maar duidelijk zien we vooruitgang. Ze loopt de hele wandeling mee Sandra zorgt natuurlijk weer de hele dag voor haar honden familie. En ze doet dat zo goed, dat tegen de middag de 7 puppie’s iets teveel hebben gegeten. Een moeder hond voelt dat waarschijnlijk precies goed aan, maar wij mensen denken alleen maar aan “goed eten, wordt je groot van”. Het gevolg is 7 zeer bolle buikjes, die nauwelijks meer kunnen lopen. We nemen de 7 dwergen mee de tuin in, zodat ze eens flink kunnen bewegen. En ja hoor, om de beurt gaat er gepoept worden en hoe! “goed zo, knap zo! De eerste stappen in zindelijkheidstraining zijn gelijk gezet. Daarna worden de pups nog meer beweeglijker en levendiger. Ze hadden zich gewoon klem gegeten. Tegen het einde van de middag, zijn ze weer helemaal de oude en keffen en rennen weer lekker rond. Ze mogen nu regelmatig uit het legnest en ontdekken de huiskamer. Daar het een vrij rustig nest is, gaat dat erg leuk en hoeven we niet alles onder de kasten en banken vandaan te halen. Alleen groen zat onder de bank en licht blauw onder de kast. Ze blijven erg gezellig bij elkaar en houden ons en de moeder met de vrolijke kraaloogjes in de gaten. In het begin van de avond, gaat Sparrow voor het eerst helemaal uit zichzelf weer in het nest bij haar pups liggen en laat ze de pups drinken. Dat is een mooie mijlpaal. De pups doen echt niet voorzichtig met moeder en drinken flink uit de tepels. Later op de dag op de wandeling wordt er zelfs weer gerend en gedarteld door Sparrow. Het was even een weekje vol stress en bezorgdheid, maar alles lijkt nu weer normaal te worden en op haar (zwarte) pootjes terecht te komen. Dus mocht je ons de komende dagen met wallen onder onze ogen zien rondlopen, dan weet je hoe het gekomen is.
 

Donderdag 22-05-2014: (23 dgn.) Sparrow wil haar pups geen melk meer geven en Sandra maakt een afspraak bij de dierenarts met Sparrow. Het is duidelijk: ze heeft een ontstoken melkklier. De dierenarts weet te vertellen dat dit zeer geregeld voor komt, maar tja, wij hebben het nog niet eerder mee gemaakt. Met een klein sneetje in de borst wordt de ontsteking schoongemaakt en ontsmet. Bijzonder, terwijl onze maag omdraait en wij haar pijn haast voelen, toch blijft Sandra rustig: Sparrow geeft geen kick en vertrouwd volledig op Sandra en laat alles zo met zich doen. De band tussen baas en hond is weer eens bevestigd. Samen met een antibiotica kuurtje en wat pijnstillers moet het nu snel weer beter gaan. Wel alles natuurlijk goed in de gaten houden”, zegt de dierenarts. “Ja, duuhhhh” denken wij…
Sandra wijkt natuurlijk geen moment meer van Sparrow’s zijde en houdt alles in de gaten: de temperatuur, haar eet en drink gedrag, haar open wondje en of ze plast en poept. Tussendoor de puppie’s bijvoeren, nest verschonen en wassen draaien. Kortom spitsuur in huize de Nieuwe Riet. Gelukkig gaat het ’s avonds al wat beter met Sparrow en loopt ze zelfs al weer een stukje mee met Terra en Luna op de avondwandeling.
Terwijl Terra en Luna tot voorkort nauwelijks bij de puppies mochten komen, heeft Sparrow zich nu aangepast en vertrouwd de twee oudere wijze moeders haar pups toe. Vooral Luna is een geweldige kraamhulp. Ze poetst alle pups netjes en heel voorzichtig schoon, houdt het legnest netjes bij en speelt met ze. Luna zie je ook echt werkelijk genieten van deze kans. Luna houdt zó van puppies. Ook Terra, de wat strengere oma, helpt mee en zorgt dat er naast spelen, poetsen, waken en regelen ook een beetje wordt opgevoed. Weer zo’n bijzonder vertrouwen tussen honden onderling en prachtig om te ervaren. Waarschijnlijk zal de band tussen onze Schnauzers onderling alleen groeien van dit soort dagen en op elkaar vertrouwen en te mogen helpen versterken.
 

Woensdag 21-05-2014: (22 dgn.) Sparrow gedraagt zich nu echt ziek. Het hoofdje laag en haast geen kracht. We geven haar extra te eten en ze eet en drinkt goed. We hebben de dierenarts gebeld en die adviseert een pijnstiller en de temperatuur in de gaten te houden. We gaan de nacht in maar Sparrow is onrustig. Er is iets niet goed en we kunnen niets vinden. Elk uur temperaturen we haar. De temperatuur loopt ineens snel op. Normaal is Sparrow altijd rond de 38,5 gr. Maar nu tikken we 40 af. In één borst van Sparrow vinden we een knobbel waar haar pups maar niet aan willen drinken. De nacht komen we slecht door, Sparrow aan de diaree en overgeven. Wij slapen bij haar nest natuurlijk en proberen haar te troosten.
 

Dinsdag 20-05-2014: (21 dgn.) De puppies gaan nu door naar de 2 kilo! Lekker stevig dus. Ook de eerste tandjes zijn aan het doorkomen. Die zijn nog venijnig scherp. En ja, de eerste echte blaf(jes) kunnen we horen. Wreff, wreff. Klinkt super lief, maar we weten uit ervaring, dat over een weekje alle 7 die wrefjes best veel herrie is. Net als je denkt dat alles goed groeit en lekker aankomt, wordt moeder Sparrow ziek. Gezien we onze prioriteit natuurlijk bij de honden hebben, schiet de update op de website er even bij in. Sparrow is wat mat alsof ze moe is. Ze ligt soms tussen het voeden in, in een rustig koel hoekje te slapen. De pups worden steeds groter en zwaarder en eten steeds meer, dus dat begrijpen we wel. Toch is het niets voor Sparrow en we zijn alert, maar kunnen niets aan haar ontdekken.
 

Maandag 19-05-2014: (20 dgn.) Morgen zijn de kleine Koters alweer 3 weken oud. Ze groeien goed en zijn mooi van gewicht. De oogjes zijn open en ze horen nu ook. Sparrow heeft genoeg mooie moedermelk. We hebben ze geleerd puppymelk uit een fles te drinken en zo ook langzaam leren melk oplebberen uit een bakje. Zo bereiden we ze voor om straks puppypap en water te kunnen drinken. Het lopen gaat steeds beter en sneller en langer zonder om te vallen. Ze reageren op ons als we naast het legnest staan en zoeken contact. Ze kunnen je aankijken en je horen als je ze lokt met lieve geluidjes. Moeder Sparrow is erg lief en voorzichtig met ze. Ze verzorgt ze goed en wil alles alleen doen. Ze is beren trots op haar mooie pups. De scherpe nageltjes van de pups zijn gevijld en Sparrow voedt de pups graag. Het gaat er erg rustig aan toe. Het is een erg zacht, lief en rustig nest.
 

Ze zijn al een paar keer eventjes een paar minuten buiten geweest, maar dat vinden ze nog spannend en de meeste pups zetten dan nog een keel op, een paar vinden het al leuk. Zo kunnen ze aan nieuwe dingen wennen, zien, horen en ruiken en toch veilig met moeder Sparrow en de baas. Een van ons 2 blijft bij de pups en Sparrow en de ander kan dan even lekker op zijn gemak stevig het legnest poetsen.
 

Het knal roze ontwormmiddel vinden de pups heerlijk en het gaat er weer makkelijk in. Jammer dat ze daarna een beetje onderzitten. Maar gelukkig is Sparrow zo vriendelijk ze gelijk een goede wasbeurt te geven, zodat ze weer schoon het nest in gaan.

Ook hebben we vandaag de webcam op het nest gezet, maar waarschijnlijk werkt hij niet (meer) op elke computer. Snel even een nieuwe gekocht, maar die blijkt defect. Dus maandag verder. Je kan het proberen of het werkt door op Internetcamera links in het menu te klikken.

Nr.7 om 4:05 en dat is weer een stevige reu van 426 gr. Hij krijgt de kleur rood om en is na al dat wachten de hekkensluiter.
 

Sparrow kijkt af en toe in het legnest en denkt "Zijn ze er al?"

Ondertussen is de vader Kotaro druk in de weer op wedstrijden. En hij haalt nog eens een prachtige prijs binnen.
 

Zondag 13-04-2014:

Sparrow neemt  nu veel meer rust en ook tijdens haar wandelingen doet ze het wat rustiger aan. En eten is er nooit genoeg voor haar. Zodra de koelkast opengaat, staat ze naast je te kwispelen.

Sandra geeft de Schnauzers nog eens een flinke trimbeurt, zodat ze straks weer netjes op de foto´s staan.

En aan het einde van de dag kwam dit meesje de haren van onze honden ophalen om ook haar nestje te bouwen. Kennelijk prima bouw materiaal. (Isolerend, stevig, antiallergisch en mooie van kleur)

Wanneer je je hand op de buik van Sparrow legt, kan je af en toe al een pup voelen. De drukst bewegende zijn natuurlijk de reutjes.

Vooral Luna kan niet genoeg krijgen van het spelen met een bal. Ze is dan altijd blij en energie genoeg.

Sparrow en Terra zijn meer in voor een stok. Niet om te spelen, maar om netjes mee naar huis terug te nemen.

Zondag 06-04-2014: (dag 38 van de zwangerschap van Sparrow) Na een hectische drukke zaterdag van gaan en komen van caravans en gezellige visite van aspirant pup baasjes, hebben we een rustige zondag voor de boeg. Rustig staan we op en na het ontbeid van koffie en paasbrood springt Luna op schoot bij Sandra en vraagt: Uit, baas? En ligt er bloed op de grond. Luna is loops geworden! Onze hersenen gaan in de hoogste stand en op volle toeren rekenen voor als we haar gaan laten dekken. We gaan een kleine overlapping krijgen, maar met onze ervaring gaan we dat prima geregeld krijgen. Luna heeft een loopsheid overgeslagen en doet dat misschien wel weer en dan wordt het wel weer heel lang wachten voor de volgende keer. We hebben nu ook een heel jaar moeten wachten en dat vinden we best lang, we vinden het zo leuk! En we gunnen zoveel mensen een goede lieve sterke Riesenschnauzer. Azuro staat klaar voor een dekking en alles is al lang geregeld. Elly en Peter (de baasjes van Azuro) worden gewaarschuwd, zodat ze hun planning kunnen gaan maken om vrij te hebben als Luna rijp is en ovuleert om met Azuro hier te zijn.

Dinsdag 01-04-2014: Tijdens de Carnaval is Sparrow (33 dagen geleden) bevrucht. Vanochtend is het dan zover, op 1 april de echo. Echt waar? Écht waar! Sparrow wordt nog even alleen goed uitgelaten, zodat haar blaas leeg is. We gaan in de auto op naar Dierenhospitaal Visdonk. Sparrow zit op de achterbank, kijkt uit het raam, duwt haar neus door de raamopening om luchtjes te snuiven en gaat soms even lekker rustig liggen. Bij de dierenarts aangekomen stapt ze vrolijk kwispelend naar binnen en kijkt opgewekt naar alle andere honden en een zwarte kat in de wachtkamer. Wie wil mij kroelen? De mevrouw naast ons met de zwarte kat haalt haar aan. Sparrow probeert haar gelijk voor een dagtaak kroelen te strikken. Helaas, we willen haar gewicht weten en ze gaat netjes met Chris mee, zit keurig stil op de weegschaal: 35,1 kilo en dat is wat zwaarder dan ze was.
 

Dr. Stijn, de echo man, is op vakantie en Dr. Femke gaat de echo doen. Wij mee naar binnen en Sandra tilt Sparrow op. Op haar rug op de tafel liggend, wordt haar buikje geschoren en gaat er een dot gel op haar kale buik. De lichten gaan uit zodat we goed op het scherm alles kunnen uitpluizen. We hadden de fotocamera mee genomen voor een foto, maar dat ging hem dus niet worden in het donker, stom. Met de eerste kop van het echo apparaat kun je ruim en overzichtelijk kijken en we zien gelijk 4 vruchtblazen. Femke en Sandra juichen te gelijkertijd: Zwanger! Dat is wel duidelijk. We proberen te tellen maar het beweegt allemaal te veel. (tja, ¨af en blijf¨ kennen de vruchtjes nog niet) Met de gedetailleerde kop van het echo apparaat beginnen we aan het eerste pupje, het is 2 cm groot, hartje klopt stevig en alles ziet er goed uit, op naar de tweede en alles ziet er weer goed uit en zo hebben we 6 pups achter elkaar helemaal bekeken en alles zag er goed en gezond uit. Af en toe komt er een vruchtblaasje met een beweeglijk pupje van achter tussen de andere, ¨dat is vast een energieke reu¨ wordt er gelachen. We proberen op het juiste moment mooie echo foto´s te maken en korte filmpjes voor op de website, maar het is te onrustig voor scherpe opnamen. Wat we hebben kun je hieronder zien. De conclusie van dr. Femke: 6 pups zeker en meer want er zitten verborgen vruchtjes achter. Dr. Anne Marie Verbruggen komt feliciteren en Dr. Richard komt ook nog even juichen. Terra wordt oma en Sparrow wordt moeder. Zij gaat de bloedlijn verder voort zetten! Wij zijn héél blij !!
 

Thuis wordt eerst Rachelle op de hoogte gebracht dat Kotaro vader gaat worden, de reactie: SUPER !! is heerlijk en er wordt samen wat gekeuveld over de chat. Op naar 2 – 3 mei, dan is Sparrow voor de bevalling uitgerekend. Voor Rachelle (Facebook) is het maar spannend en veel wachten. Hier zien we Sparrow nu elke dag dikker worden.
 

Sandra (Facebook) mag een lijst gaan maken om puppynest spullen te shoppen. De eerste mailtjes vliegen over en weer. Toch wordt het afwachten tot de bevalling, dan weten we pas echt hoeveel pups en hoeveel teefjes en reutjes er geboren gaan worden. Spannend en al heel gelukkig wordt het ….. wachten.
 

Klik op de echo voor grotere afbeelding.

Zondag 23-03-2014: “Zie jij al wat?” of “Ze lijkt al wat dikker te worden, toch?” zijn vragen die we elkaar regelmatig stellen. Het is moeilijk te zien of Sparrow wel zwanger is, het is ook nog te vroeg om iets te kunnen zien. Haar gedrag is niet erg anders. Ze eet nu wel als snelste haar bak leeg terwijl ze normaal brokje voor brokje rustig eet. Ze sleept met kleedjes, nest drang? Ze is iets waakser en blaft iets sneller, toch? Gewoon rennen, spelen, op schoot kruipen en veel kroelen. Soms denk je even dat Sparrow iets voelt in haar buik, wanneer ze opeens een rare beweging maakt en met haar snuit in haar buik duwt. Is het de wens van de gedachte? Het kan inbeelding van ons zijn. We moeten gewoon geduldig wachten. En dat kunnen we zo goed ;-)
 

Om de tijd te doden, maar lekker trimmen en veel spelen met de meiden. Zeker met dit heerlijke lente weer is dat geen straf, maar genieten natuurlijk. We hebben gezellig veel visite om lekker over de Riesenschnauzers te kletsen. De 3 meiden spelen vrolijk en enthousiast met de kinderen, een feest om te zien.

We hebben besloten een echo te doen om in ieder geval sneller te weten óf er puppies in zitten en te weten ongeveer hoe veel vruchtjes er zijn. Op de echo zie je niet precies hoeveel en ook niet van welk geslacht, dus een bevalling blijft toch een verrassingsfeestje!
 

Zaterdag 01-03-2014: Sparrow zit al voor de deur met haar snuit tegen de ruit te wachten op haar Kotaro: “Zou die wel komen vandaag?” En vanmiddag om een uur of 4 is het wachten dan toch beloond. Kotaro en Sparrow mogen weer lekker samen “spelen”. Geweldig om altijd weer te zien hoe ze elkaar verleiden. Terra en Luna blijven even vast zitten in de bench en mogen zich er niet mee bemoeien. Terra en Luna vinden Taro ook heel leuk.
Als het echte werk achter de rug is, mogen alle honden los en kunnen de baasjes nog even samen de laatste snufjes van het trimmen bespreken. De baas van Kotaro (Rachelle) weet er heel veel van af en Sandra leert altijd graag bij natuurlijk. Al het snoeigereedschap wordt weer uitgebreid besproken. Een kammetje voor de schnauzer-snuit, een borsteltje voor de poten en ga zo maar door, want bij een Riesenschnauzer hoort ook trimmen.
Chris trekt zich terug en kruipt al vast achter de computer voor de foto´s e.d. te gaan regelen. Laat de schnauzer-moeders maar opgetogen, vrolijk en uitgelaten lekker kletsen over puppies en trimmen. Gezellig lekker vrouwen onder elkaar over hun Riesenschnauzers.

Het is weer een super gezellige honden middag geworden. Nu hopen maar dat er puppy´s gaan groeien, dat weten we pas zeker na de echo over ca. 30 dagen. Pffff, duimen en wachten….. PUPPIE KNUFFELEN !!

Vrijdag 28-02-2014: “Hoi Richard, daar zijn we weer” kwispelt Sparrow in dierenhospitaal Visdonk. Klein beetje bloed in het buisje, buisje in het apparaat en wij weer naar huis. We wachten op het telefoontje met de uitslag en een eventueel dekadvies. Twee uur later belt de dierenarts de waarde door: 9,69 Dat is hoger dan 6, waarbij de eisprong is en betekent: Laat de reu maar komen. Tijd om te dekken!
Onze reu woont 2 uur rijden bij ons vandaan, dus alles staat al klaar en is voorbereid. En om 15:00 uur ontmoet Sparrow haar “zwarte prins” Nederlands en Belgische kampioen Kotaro Mousaro, heet deze lieve schoonheid. Eerst samen spelen en elkaar wat beter onderzoeken en rustig leren kennen. En Sparrow blijkt rijp en Taro weet wat hij moet doen, een bekwame minnaar. Beiden weten ze wat er moet gebeuren. Het is een natuurlijk instinct, wat ze allebei begrijpen. En daarna zitten de baasjes nog steeds over Riesenschnauzers te kletsen, terwijl de schnauzers allang weer liggen te wachten op hun avond eten. Taro krijgt een grote bak extra vol en heeft hem toch als eerste leeg. Tja, het was hard werken voor de kerel. We spreken af om ze morgen nog een keer bij elkaar te zetten. In ieder geval hebben wij het imago van de carnaval weer eer aan gedaan. We hebben lekker gebeest.

Dinsdag 25-02-2014: We hebben vandaag weer opnieuw een progesteron meting laten uitvoeren. Sparrow, die autorijden altijd wel interessant vind en vrolijk op de achterbank zit, gaat vrolijk mee naar de dierenarts. Vooral het wachten in de wachtkamer tussen andere honden, katten, kanarie´s en konijnen is razend interessant. Vandaag was het progesteron gehalte gestegen naar: 1,77. Nog veel te laag om onze reu te laten komen.

Zaterdag 22-02-2014: Vandaag naar de dierenarts voor het eerste bloedonderzoek. Een klein beetje bloed wordt afgetapt bij Sparrow om te onderzoeken op progesteron. Afhankelijk van de waarde, kan de dierenarts dan adviseren wanneer er ongeveer gedekt zal moeten worden. De eerste keer is een soort nulmeting. Sparrow heeft ook pas een waarde van 0,02. Zo weet je wat meer en kun je een beetje gaan plannen en hoef je niet onnodig vaak te gaan autorijden met de teef of reu voor een dekking. Sparrow geeft geen kik om het prikje en blijft vrolijk de dierenarts aan kijken. We vragen ons zelfs af of ze het überhaupt wel voelt.

Zaterdag 15-02-2014: Het internet is afgesurft en reuen ontmoet voor als…
Wanneer er ook maar één bloed druppeltje op de grond ligt, staat Sandra al klaar met een tissue. Alle meisjes worden dan onder de staart geïnspecteerd: Wie is er loops? Als er dan weer eens blijkt dat Chris heeft geklust en zich heeft gesneden of Madelief met de tomatenketchup heeft geschud is de teleurstelling groot. Sandra en geduld?

Maar vandaag niet. Sparrow is loops geworden! Terwijl Sparrow waarschijnlijk nergens besef van heeft, is Sandra al in de wolken en ziet ze zich al weer lekker tutteren met pasgeboren Riesenschnauzer puppy´s. De chat met Rachelle (waar Kataro de reu woont) gaat op roodgloeiend en de magen in de knoop van de spanning, wachten... Spannend !!

Puppies in de planning!

We hebben weer de kriebeltjes en gaan weer gezellig een Riesenschnauzer nestje doen.

Alle honden hebben goede heupen en zijn de ogen goed van getest en nagekeken door de dierenartsen op gezondheid van dierenhospitaal Visdonk in Roosendaal.
Het was een gezellige boel met 5 van die grote zwarte honden.

Alles is voorbereid en we zijn er helemaal klaar voor.
De natuur kan zijn gang gaan.

Een teefje draagt vanaf de dekking ca. 9 weken lang tot aan de bevalling en dan voedt ze haar pups op tot rond de 8 weken.
De ene pup is wat vroeger zelfstandig, zindelijke en zo dan de ander.
Zijn ze klaar dan kan de pup naar zijn of haar nieuwe thuis.

Van harte welkom om ons en onze Terra, Luna en Sparrow te komen leren kennen en te zien waar de puppy´s geboren gaan worden.
 

Maandag 23-09-2013: Opgewekt gingen we naar dierenhospitaal Visdonk. Sparrow gaat op de weegschaal en is bijna een kilo zwaarder terwijl we nog niet extra bij voeren, dat is een goed teken. Haar buikje wordt een stukje kaal geschoren. Bij de tepeltjes blijven we vandaan want die zijn al wat gezwollen en gegroeid ondanks het vroege stadium. Op Sparrow´s buikje gaat gel en verwachtingsvol kijken we naar het scherm van het echo apparaat en zien …. Niets. Geen pups? Geen pups…. Maar de borstjes al in ontwikkeling? Het dikkere buikje? De kilo zwaarder? Schijnzwangerschap, geen pups….
Sandra staat totaal paf en kan het nauwelijks geloven, maar ze heeft het met eigen ogen gezien. Gelukkig is Chris dan wat nuchterder en luistert wel naar de goede adviezen van Dr. Femke en rijdt de boel weer veilig naar huis.

Thuis gaat Sandra aan het bellen. Slecht nieuws direct brengen. Iedereen vindt het ongelofelijk jammer en wacht op een volgende nestje. Het blijft natuur.

Het duurt nog wel 2 dagen tot het echt doordringt. Van de winter geen pups, geen werpkist met sabbel geluidjes naast de kachel, geen trippelpootjes door het huis, geen visite voor de pups, puppies knuffelen en uren kletsen over Riesenschnauzers.

We nemen ons voor veel leuke dingen te doen met onze grote Riesen en voegen daad bij woord. Lange wandelingen in de bossen en wat drinken op een terras met de honden aan onze voeten. Lange wandelingen door de omgeving vooral met Sparrow om haar aandacht af te leiden van de schijnzwangerschap. Lekker gooien met de bal achter op het veld en spelletjes spelen. Naar les op school en de oefeningen oefenen, lekker bezig zijn en s´avonds tevreden op de bank TV kijken met de honden om ons heen.

En we wachten rustig tot er weer één van de meiden loops wordt.
 

Onvoorwaardelijke trouw en liefde van een goede Riesenschnauzer!